حدود ۶۰ میلیون سال پیش، معدن زغال‌سنگ سره‌خون در کلمبیا، خانه تیتانوبوآ، مار بزرگی بود که می‌توانست انواع کروکدیل، لاک‌پشت‌های غول پیکر دریایی و یا شش ماهی را ببلعد.
به گزارش مجله اینترنتی خونه، بزرگترین مار زنده شناخته شده برای انسان، مار آناکوندای سبز است که ۱۰ متر طول دارد ولی یک تیتانوبوآی بالغ بین ۱۲ تا ۱۳ متر طول داشته و وزنش به بیش از نهصد کیلوگرم می‌رسیده. (این آمار از بزرگترین فسیل به دست آمده از تیتانوبوآ به دست آمده و داده‌های متفاوتی در این باره وجود دارد.)
بقایای این گونه از مارها را سال ۲۰۰۹ طی تحقیقاتی در یک معدن زغال‌سنگ در کلمبیا کشف شد و در آغاز با توجه به ابعاد باورنکردنی استخوان‌ها فسیل شده، دانشمندان باور نمی‌کردند که با فسیل یک مار سر و کار دارند.
پهنای بدن این مار به ۷۰ سانتیمتر می‌رسید که با توجه به آن می‌توان ابعاد طعمه‌هایش را حدس زد.
به باور دانشمندان ابعاد بسیار بزرگ این مارها را می‌توان به آب و هوای گرم و مرطوب محیط زندگی‌شان نسبت داد. از آنجا که موجودات خونسرد چون خزندگان و مارها در محیط‌های گرم ابعاد بزرگتری پیدا می‌کنند می‌توان حدس زد که محل زندگی این گونه از مارها نسبت به امروز گرم‌تر بوده است.
هنوز زمان دقیق انقراض این شکارچیان ترسناک به شکل دقیق مشخص نیست اما بنا به حدس‌های دانشمندان این رویداد چیزی بین ۵۷ تا ۶۰ میلیون سال پیش رخ داده است.
البته نوادگان این مارها، یعنی مارهای بوآ و آناکوندا هنوز وجود دارند اما خوشبختانه به اندازه جد هولناکشان بزرگ نمی‌شوند.
درباره «غول‌پیکرترین و ترسناک‌ترین شکارچیان» بیشتر بخوانید.
۵۸۵۸
