نتیجه یک مطالعه بزرگ که در مجله نورولوژی منتشر شده است نشان می‌دهد که افرادی که در معرض سطوح بالاتری از آلودگی هوا قرار دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به «مننژیومای مغزی» باشند.
به گزارش خبرآنلاین،نتیجه یک مطالعه بزرگ که در مجله نورولوژی منتشر شده است نشان می‌دهد که افرادی که در معرض سطوح بالاتری از آلودگی هوا قرار دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به «مننژیومای مغزی» باشند، البته یافته‌های این مطالعه ثابت نمی‌کند که آلودگی هوا مستقیماً باعث مننژیوم می‌شود، بلکه فقط ارتباطی بین این دو را نشان می‌دهد.
ایسنا در خبری نوشت:مننژیوم، معمولاً توموری غیرسرطانی در مغز است. این نوع رایج تومور در لایه‌های پوشاننده مغز و نخاع شکل می‌گیرد.
در این مطالعه، چندین آلاینده هوا بررسی شده است، از جمله آلاینده‌هایی که معمولاً با ترافیک مرتبط‌اند – مانند دی‌اکسید نیتروژن و ذرات فوق‌ریز – که به ویژه در محیط‌های شهری متمرکز هستند.
اولا هویتفلدت، دکترای موسسه سرطان دانمارک در کپنهاگ و نویسنده مطالعه، گفت: «انواع مختلف آلودگی هوا اثرات منفی بر سلامت دارند و ذرات فوق‌ریز آن‌قدر کوچک هستند که می‌توانند از سد خونی-مغزی عبور کرده و مستقیماً بافت مغز را تحت تاثیر قرار دهند.»
او افزود: «مطالعه ما نشان می‌دهد که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا ناشی از ترافیک و منابع دیگر ممکن است در ایجاد مننژیوم نقش داشته باشد و به شواهد اضافه می‌کند که آلودگی هوا نه فقط قلب و ریه‌ها بلکه حتی می‌تواند مغز را تحت تأثیر قرار دهد.»
این مطالعه نزدیک به ۴ میلیون بزرگسال در دانمارک را با میانگین سنی ۳۵ سال در طول ۲۱ سال دنبال کرد. در این مدت، ۱۶۵۹۶ نفر به تومور سیستم عصبی مرکزی مبتلا شدند که از این میان ۴۶۴۵ نفر مننژیوم گرفتند.
محققان با استفاده از آدرس محل زندگی افراد و مدل‌سازی پیشرفته، میزان قرارگیری طولانی‌مدت آن‌ها در معرض آلودگی هوا را تخمین زدند.
آن‌ها میانگین ده‌ساله قرارگیری در معرض موارد زیر را محاسبه کردند: ذرات فوق‌ریز با قطر کمتر از ۰.۱ میکرومتر؛ ذرات معلق ریز یا PM۲.۵ با قطر ۲.۵ میکرومتر یا کمتر؛ دی‌اکسید نیتروژن که گازی است عمدتاً ناشی از ترافیک و کربن، عنصری که نشانگر آلودگی دیزلی است. سپس افراد را بر اساس میزان قرارگیری در معرض هر آلاینده به سه گروه تقسیم کردند و گروهی با کمترین میزان قرارگیری را با گروهی که بیشترین میزان قرارگیری را داشت، مقایسه نمودند.
بعد از تنظیم عوامل موثر مانند سن، جنسیت، سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی-اجتماعی محل سکونت، محققان دریافتند که افراد با قرارگیری بیشتر در معرض آلاینده‌های هوا، خطر بالاتری برای ابتلا به مننژیوم دارند.
هویتفلدت گفت: «اگرچه تحقیقات درباره اثرات سلامت ذرات آلاینده هنوز در مراحل اولیه است، این یافته‌ها نشان‌دهنده یک ارتباط احتمالی بین قرارگیری در معرض ذرات فوق‌ریز ناشی از ترافیک و ایجاد مننژیوم است.»
او افزود: «برای تایید این نتایج به تحقیقات بیشتری نیاز است، اما اگر پاکسازی هوای ما بتواند خطر تومورهای مغزی را کاهش دهد، این امر می‌تواند تاثیر واقعی بر سلامت عمومی داشته باشد.»
۲۲۳۲۱۷
