اول اردیبهشت ماه جلالی به یاد و نام شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی مزین شده است. حکیم، ادیب و شاعر نامدار ایرانی که آفاق جهان از شعر و اندیشه‌اش فرهمند و آحاد آدمیان از حکمت و سخنش بهره‌مند. بزرگ مردی که بر آمده از توجه عمیقش به اسلام ناب، سعی وافر در رونق بخشیدن به اخلاق جهان شمول داشت.
مرد میدان پند و اندرز قدمایی و یکه‌تاز عرصه تغزل ادبی است. همه اینها چهره‌ای جامع از یک اندیشمند اصیل ایرانی را به ما می‌نمایاند که با پرتو درخشان زبان فارسی، آسمان‌های جهان انسانیت را تسخیر کرده است. شمیم سخن سعدی در بوستان و گلستان هر سرزمینی آکنده است. این دُرّ گرانمایه که روزی در شیراز روح بخش زوال ناپذیر شکفت، اکنون ذخیره‌ای تابناک برای اهل ادب و فرهنگ همه ملل است. مللی که بیش از هر زمان دیگری نیازمند پایبندی به آموزه زیبای سعدی در باب مساوات انسانی است. آموزه‌ای که در شعر زیبای «بنی آدم اعضای یک پیکرند» نهفته است. روز سعدی، نه تنها روز ادب و بلاغت فارسی و روحیه مداراجوی ایرانی، بلکه ادای دینی به سنت وفاداری و قدردانی از مشاهیری است که ایران امروز مدیون اندیشه و هنر آنان است. به اختصار، روز سعدی یعنی روز خرد ورزی و مدارا جویی. مبارک باد بر ایران و ایرانی که در طول تاریخ، زادگاه و پرورش دهنده چنین اسوه هایی است.
علی اکبر صالحی/ اول اردیبهشت ۱۴۰۴
۵۷۵۷
