تیم ملی فوتبال ایران با ارائه نمایشی دوگانه در دو نیمه موفق شد کره شمالی را شکست دهد و صدرنشینی خود در گروه را حفظ کند. این پیروزی، اگرچه ارزشمند بود، اما اشکالات تاکتیکی زیادی را به نمایش گذاشت که باید مورد بررسی قرار گیرد.
به گزارش ورزشی مجله اینترنتی خونه، تیم ایران که از قبل کره شمالی را رقیبی سخت‌پیش‌بینی توصیف کرده بود، در نیمه اول با به ثمر رساندن سه گل، نمایش قابل‌توجهی ارائه کرد. اما نیمه دوم به کلی متفاوت بود؛ خطاها، تصمیمات تاکتیکی بحث‌برانگیز و عملکرد ضعیف، تیم را در شرایط دشواری قرار داد.
نیمه اول؛ نمایش قدرتمند و سازمان‌یافته
در نیمه نخست، ایران با بهره‌گیری از سیستم 1-3-2-4، توانست بازی‌سازی منظم و کنترل‌شده‌ای از خط دفاع آغاز کند. عزت‌اللهی به‌عنوان محور اصلی بازی‌سازی به عقب می‌آمد تا خط سه‌نفره‌ای با مدافعان مرکزی ایجاد کند. نقش محمد کریمی به‌عنوان بازیکن شماره 8 در کنار عزت‌اللهی کلیدی بود و او توانست با قطع پاس‌های حریف و جابه‌جایی‌های دقیق، تأثیر مثبتی در جریان بازی بگذارد.
مهدی طارمی، در نقش شماره 10 کاذب، با نزدیکی به کریمی و عزت‌اللهی در بازی‌سازی شرکت داشت. تیم با تمرکز روی جناح چپ و بهره‌گیری از حضور طارمی و قایدی، توانست حملات خطرناکی ایجاد کند. گل نخست ایران، با استفاده از تاکتیک “فرار از پشت خطوط” به ثمر رسید؛ طارمی و سردار آزمون مدافعان حریف را به خود مشغول کردند و قایدی با یک فرار دیدنی، پاس نهایی را به گل تبدیل کرد.
نیمه دوم؛ آشفتگی تاکتیکی و بحران دفاعی
با آغاز نیمه دوم، شرایط تغییر کرد. خطای شجاع خلیل‌زاده و اخراج او، ایران را مجبور به تغییر سیستم به 1-4-4 کرد. قلعه‌نویی تصمیم گرفت قایدی را بیرون کشیده و کنعانی‌زادگان را به خط دفاع اضافه کند. اما این تغییرات، تیم را به شدت آسیب‌پذیر کرد. طارمی که به عنوان وینگر چپ به عقب رفته بود، بارها از پست خود خارج شد و فضای زیادی را در اختیار کره شمالی قرار داد.
اضافه شدن علیرضا جهانبخش و تغییرات بیشتر در جناح چپ، تنها به آشفتگی تاکتیکی افزود. ناهماهنگی میان بازیکنانی مانند نورافکن، محمدی و محمد قربانی باعث شد کره شمالی از این سمت فشار زیادی به تیم ایران وارد کند. اگرچه بخت با ایران یار بود و ضربه بازیکن کره‌ای به تیرک برخورد کرد، اما ضعف دفاعی در این منطقه آشکار بود.
جمع‌بندی؛ ضرورت اصلاحات تاکتیکی
ایران با وجود پیروزی، در نیمه دوم مشکلات بزرگی را نشان داد. اخراج شجاع خلیل‌زاده، علاوه بر اثر روانی، از نظر تاکتیکی نیز تیم را تحت‌فشار قرار داد. اما ناهماهنگی‌ها، تعویض‌های بی‌ثبات و ضعف در فاز دفاعی نشان می‌دهد که تیم نیازمند اصلاحات اساسی است.
قلعه‌نویی و کادر فنی باید برای بازی‌های آینده نه‌تنها روی بهبود ساختار دفاعی کار کنند، بلکه در انتخاب ترکیب و برنامه‌ریزی تعویض‌ها نیز دقت بیشتری داشته باشند.
