انگل انتاموبا هیستولیتیکا (Entamoeba histolytica)، تکه‌هایی از سلول‌های انسانی را جدا کرده و پروتئین‌های آنها را می‌دزدد تا از آنها به‌عنوان پوشش استتاری استفاده کند.
به گزارش مجله اینترنتی خونه، انتاموبا هیستولیتیکا، یک انگل تک سلولی و عامل بیماری آمیبیاز است؛ بیماری‌ای خطرناک که از طریق راه مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. کیست‌های مقاوم و غیرفعال این انگل می‌توانند غذا و آب را آلوده کنند، از اسید معده جان سالم به در ببرند و در روده کوچک باز شوند. از کیست‌ها، آمیب‌های فعال یا تروفوزوئیت‌ها خارج می‌شوند که در روده بزرگ مستقر شده، تکثیر می‌یابند و کیست‌های جدیدی تولید می‌کنند. هم تروفوزوئیت‌ها و هم کیست‌ها از طریق مدفوع دفع می‌شوند و چرخه را ادامه می‌دهند.
به نقل از ایسنا، این انگل هر سال حدود ۵۰ میلیون نفر را آلوده می‌کند و نزدیک به ۷۰ هزار نفر را به کام مرگ می‌کشاند. در اغلب موارد، بیماری تنها به ابتلا به اسهال محدود می‌شود، اما در برخی شرایط می‌تواند کبد را متلاشی کند و به مغز و ریه‌ها نیز نفوذ کند. با وجود این بار جهانی و تأثیر جدی بر سلامت انسان، انتاموبا هیستولیتیکاهمچنان به‌طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است و حتی مکانیسم‌های پایه آن به‌خوبی شناخته‌شده نیستند.
کاترین رالستون (Katherine Ralston)، دانشیار میکروبیولوژی و ژنتیک مولکولی، می‌گوید: همه انگل‌ها کم مورد مطالعه قرار گرفته‌اند اما، انتاموبا هیستولیتیکا به‌طور خاص مرموز است. این انگل می‌تواند هر نوع سلول انسانی‌ای را نابود کند.
مدت‌هاست دانشمندان می‌دانند این آمیب می‌تواند گلبول‌های سفید را برای گریز از سیستم ایمنی بکشد، اما چگونگی این کار مشخص نبود. در گذشته گمان می‌رفت که انگل نوعی سم به سلول‌ها تزریق می‌کند.
اما رالستون چیز متفاوتی کشف کرد. این انگل به‌جای کشتن کامل سلول، تکه‌هایی از سلول را می‌جود و آن را زخمی رها می‌کند. اما هدف صرفا تغذیه از آنها نیست؛ این انگل پروتئین‌هایی مانند CD۴۶ و CD۵۵ را از غشای بیرونی سلول می‌دزدد و آنها را بر سطح خود قرار می‌دهد. این دو پروتئین در بدن انسان به‌طور طبیعی از حمله سیستم ایمنی جلوگیری می‌کنند.
با درآمیختن این پروتئین‌ها به سطح خود، سیستم ایمنی، انگل را به‌عنوان بخشی از بدن شناسایی کرده و از حمله به آن خودداری می‌کند. این فرآیند، که در آن پروتئین‌های سلول دیگر ربوده می‌شوند، trogocytosis نام دارد.
Trogocytosis به معنای «جویدن سلولی» است و در اینجا به عمل ربودن مستقیم قطعاتی از غشای سلول‌های میزبان و استفاده از آنها برای استتار اشاره دارد. با ترکیب این روش با ابزار ویرایش ژن کریسپر CRISPR، می‌توان نقاطی کلیدی را با داروها هدف قرار داد و راهی نوین برای درمان این انگل مرگبار ایجاد کرد.
۵۸۵۸
